Anderhalf jaar geleden sprak ik op een Fins congres over social edia. Dit jaar werd ik teruggevraagd als keynote spreker. Ik vroeg wat ze het meest bijzonder vonden aan de vorige presentatie. ‘Dat we mochten opstaan,’ zei de organisator.

Inhoud is maar de helft

In een wereld waar 90% van de sprekers zich volledig concentreert op de inhoud, zijn congresgangers verbaasd en dankbaar als ze tijdens een presentatie in beweging kunnen komen, als ze mogen meedoen.

Bij een congres in Moskou kreeg ik zelfs applaus, alleen maar omdat ik de 1.000 mensen in de zaal liet opstaan! Toch had ik hiervoor puur egoïstische motieven: mijn verhaal beklijft beter bij een wakker publiek.

Wachten tot de bel gaat? Niet bij deze presentatie!

We hebben het al op jonge leeftijd geleerd: als de meester spreekt, moet je zwijgen en stil zitten. Dus wat gebeurt er als het licht uitgaat en een spreker plaatsneemt achter het katheder? Deelnemers leunen achterover, luisteren en ‘wachten tot de bel gaat’.

Wat niet helpt is dat het menselijk lichaam na 17 minuten stilzitten melatonine gaat aanmaken, het slaaphormoon. Zie dan als spreker je publiek maar eens geboeid te houden. De beste remedie: breng je toehoorders in beweging, zowel fysiek als mentaal.

Waarom liet ik 150 Finnen de Macarena dansen?

Terug naar de Finnen, die zichzelf beschrijven als een introvert en nors volk. De opstelling van de zaal was een klassiek auditorium en bood weinig ruimte voor beweging. Daarom wilde ik het hele publiek, 150 man, op het podium uitnodigen voor een oefening.

Dat vergt een zorgvuldige opbouw. Om in beweging te komen moeten mensen altijd een drempel over. Daarom begon ik met een eenvoudige opdracht: ga eens even staan en strek de benen. Toen iedereen stond en wat bewogen had, verzocht ik het publiek hun armen uit te strekken naar voren. Een paar verzoeken later dansten 150 Finse CEO’s en marketing managers de Macarena!

Actieve mensen onthouden beter

Deze oefeningen hadden de Finnen voldoende opgewarmd; zonder schroom stonden ze even later bij me op het podium, waar we de door mij beoogde interactieve oefening met betrekking tot de inhoud van mijn verhaal deden.

Leuk voor mij natuurlijk en een belevenis voor het publiek, maar het belangrijkste was: hierdoor onthielden ze de boodschap van mijn presentatie beter. Waar die over ging? Over hoe je de aandacht van consumenten krijgt.

Waarvan akte.